Erfitt mál

Þetta má ekki taka mikinn tíma. Hvernig væri að byrja á því að yfirheyra þessa aðila sem að málinu koma. Það er forsvarsmenn bankana og aðal eigendur þeirra. Eða vita menn ekki hvað á að spyrja um? Vita menn ekki hvort eða hvernig þeir hafa gerst brotlegir?

Eitt skýrt dæmi um brot:

50 milljörðum í hlutafé í Kaupþing er haldið hjá starfsmönnum þrátt fyrir ónægar tryggingar, vanskil o.s.frv. bara til þess eins að blekkja hinn almenna fjárfestir um rétt gengi.

Þ.e. gengi bankans var haldið upp með falsi.

Annað dæmi:

Er það löglegt að framleiða eigið fé með viðskiptavild? Selja endalaust sama hlutinn á milli fyrirtækja í eigu sömu aðila þar til eigið fé orðið ásættanlegt? Hver lánaði út á þetta? Hver endurskoðaði þetta og samþykkti og á hvað forsendum. Hver er ábyrgur? 

 

Verður alltaf íslensk rannsókn

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 6.11.2008 kl. 10:21]

Framleiðsla á plateiginfé er auðvitað bara eins og hver önnur peningafölsun. Fyndið samt að fólk skuli núna fyrst eftir öll þessi ár vera að fatta það hversu mikla "peninga" bankar geta búið til úr akkúrat engu, en svoleiðis hefur það alltaf verið undir núverandi kerfi ekki síst með lækkun bindiskyldu gegnum árin. Eina leiðin til að koma algerlega í veg fyrir peningaframleiðslu með útlánum er að setja 100% bindiskyldu á bankana, en því myndu hinsvegar fylgja aðrir ókostir í staðinn og eflaust myndu þeir á endanum finna leið framhjá því líka með einhverjum hætti. Það er líklega ekki til nein töfralausn á þessu og lykilatriðin eru því gegnsæi og markvisst reglulegt eftirlit með öllum þáttum fjármálastarfsemi, því gjarnan veltir lítil þúfa þungu hlassi ef óvarlega er farið. Eins og nú er komið á daginn er ekki hægt að treysta bönkunum til að gæta fyllstu skynsemi í þessum efnum sjálfir, og ekki heldur eftirlitinu ef starfsmenn þess eiga sjálfir hagsmuna að gæta eða er "haldið í skefjum" af spilltum stjórnmálamönnum. Grægðin nær yfir völd ekki síður en peninga, og þetta tvennt er oftar en ekki samtvinnað, því miður stundum með óeðlilegum hætti.